Peperpot plantage op de fiets

Ik wil nog niet slapen dus ik ga toch maar een verhaaltje typen.
Vandaag zijn Leonie en ik naar de Peperpot plantage geweest. Dit is een tripje wat je kan boeken voor 50 euro bij zo'reis bureau, maar ik dacht, dat kunnen wij vast zelf ook wel. Thuis de fietsroute een beetje opgezocht en wij zijn rond 9 uur vanmorgen vertrokken. Het eerste stuk is het ergst. Dan moet je namelijk de weg waaraan we wonen uit fietsen naar het centrum. Dat duurt zo'n twintig minuten. Iedere keer dat je dat doet verlies je wel een 1 uur van je leven. Dat komt door het stress level waar je hierin raakt als fietser. Geen stoep/fietspad/vluchtstrook. Wel asfalt (van de autoweg )wat plotseling een daling heeft van 20 cm, gevolg door zand met plas. Dus of je fiets door de plassen, stenen, open putten,opritten en tegen hekken ... of... je ontvangt om de 10 minuten een tik van een autospiegel. Meestal kies ik voor het laatste. 
Bij de "waterkant"stopt paramaibo en zie je een hele brede rivier of zeeuitmonding, ik weet niet wat het is. Wij moesten naar de overkant in iedergeval. Na een tijdje zagen we een punt met houten bootjes waar 20 mensen met een "not very happy"hoofd op zo'n 23 p. boot zaten.. Die waren aan het wachten op nog 3 zielen die naar de overkant wouden. Maar zodra het duidelijk was dat deze touristen ook de oversteek wilden wagen kwam onze prive boot al aangevaren. Voor 6 euro konden we oversteken met zn 2en incl fiets. Helemaal prima. Mannetje zeulde zelf de fietsen er in. Leonie vroeg nog beleefd of ze daarbij kon helpen maar aan de behendigheid van deze 60+ ser te zien was onze spiermassa niet nodig :)
Eenmaal aan de overkant zagen wij gelukkig het bord staan "Deze kade is aangeboden door de Lios club ". Voor de zoveelste keer moest ik denken aan het verhaal van mijn pa in Frankijk. ( Hij zit ook bij de Lions) Ik zag als kind op vakantie een bord daarvan aan de weg, en hij kwam met het kleffe verhaal dat wáár ik ook terwereld ben, als er paniek is dat je altijd contact op kan nemen met de lios daar -_- blablabla. Ben ik even blij dat als ik aangevallen word door een of andere lokale gekkie, dat ik bij de mensen van die kade kan aankloppen!
Terug naar de fietstocht,
In het dorpje werkte de google maps gelukkig ook dus wij zijn verder gefiets richting de plantage. Het heet dan plantage, maar eigenlijk is het nu een natuur-jungle gebied. en verder niks.Op een gegeven moment ging de weg over in een zandweggetje. Links en rechts een sloot met lieve kleine huisjes met veel planten zoals hibiscus en palmen in de voortuintjes.
Eens tukje verder was links de ingang van het park. Hier zat een oude man is een rechtopstaande doodskist met een vogelkooitje met een zingend zwart vogeltje. Raar altijd, dit soort dingen. Was ook in Mauritius zo, dan was je een 1 uur niemand tegen gekomen en dan was er iets touristisch en dan is er plotseling zo'n doodskist huisje met een kaartjes verkoper. Je zou er maar de hele dag in moeten zitten, starend naar de zelfde struik, geen zuchtje wind en gemiddel zo'n 2 touristen per dag. Ik zou knetter worden. Wij vroegen hem hoe de vogel hete... dat ben ik  vergeten nu :) En we vroegen of die tips had. Hij zei dat we langzaam moesten fietsen en dan zouden wij de apen wel horen. Dat gehoord te hebben dacht ik, jammer enkel horen... en ik besloot met Leonie te overleggen dat we niet met elkaar gingen praten want dan zagen we misschien meer beestjes. Na 3 minuten fietsen was het al raak .Een hele bamboe struik vol met bruine kapucijn aapjes. Een van de 8 soorten die hier voorkomen. 7473 filmpjes en foto later kwamen wij colibri's, hagedissen, leguanen en andere spannend vogels tegen. Toen wij twijfelden om een zijpad te nemen, toch maar besloten even te kijken maar dan te voet, schoot er een slang met orange buik voor mij uit. Ik kijk verschikt en helemaal enthousiast om met de fiets in de hand naar leonie. En fluister "een slang:D!!". Waarop Leonie boos kijkt en terug fluisterd"nee!". Maar hij was al weg. Toch vond ik het gek dat Leonie besloot de aanwezigheid van de slang uit te sluiten :p
Later toen wij een korte pauze namen lag er een dode buidelrat naast het bankje in het bos. Die werd langzaam opgegeten door mieren en had een dikke bijtwond in z'n nek. Een stukje terug kwamen wij langs een bord over wat voor jaguars en katachtigen der in het bos leefden. Zo een had vast dit dier gepakt...spanned.
Aan het einde van de weg ( waar we maar 1 groepje andere touristen tegen kwamen, en wel 3 groepen apen) was een informatie punt. Hier bleek je te moeten beginnen met je reis, allemaal met leuke folders en informatie borden. Wij hadden alleen die man in de kist. Die was natuurlijk voor verdwaalde fietsers. Hier hebben wij een tosti gegeten en toen weer terug gegaan de jungle in. Op de heenweg kwamen wij een bord tegen met "Boutique hotel", bij het info punt effe gevraagd hoe ver dat is.  De vrouw zei 4 km en het eerste stuk is niet leuk met de fiets, maar werd wel beter. Dus wij dat kleine paatje met de foets tussen de boomwortels en de lianen in. Het duurde niet lang en wij kwamen de achter dat deze vrouw een vuile huigelaar was. Want leuk om te fietsen werd het niet. Door het gerammel van de fietsen die wij over de obstakels moesten tillen verdwenen alle spannend vogels om ons heen. Tot dat wij op eens wee van alles hoorden ritselen om ons heen. Wij keken en zagen op eens een doodshoofdaapje om 3 meter afstand. Het gekke is dan dat het echt 3 minuten duurt voordat je ziet dat je midden in een hele groep apen zit. Ook eentje met een kleintje op zn rug , zo lief. Ik zal later de foto's ook hierop zetten. Voor de mensen zonder instagram, want die zijn me nog niet zat. Het lijkt trouwens door die bordjes die ik noem dat het allemaal heel verzorgd en georganiseerd was. Maar dat was het dus niet, naast een miljoen insecten bomen en bloemen stonden er dus alleen die bordjes die ik opgenoemd heb. In totaal hebben wij zo'n 30 km gefiets door zand en boomwortels op een fiets met een lek en chronisch nat gelzadel. Waar dus een dikke plasticzak opzit. Kun jij je even gaan inbeeld hoe dat voelt, met je kruis 6 uur lang op een plasticzak zitten op een te lage dames fiets in de 30 graden met een luchvochtigheid van heb ik jou daar? Das wel afzien hoor xD

Op een gegeven moment kwamen we op een iets bredere weg waar we wel konden fietsen. Echter voelde het zoals een Trilploat. Hevige kuilen maakte het dat ik er inmiddels wel klaar mee was. Aangezien het pad zo smal was waar we door kwamen kon ik me niet voorstellen dat al die hotel gasten hier ook langs moesten. Als dat wel zo was bestond dit hotel niet meer, want wederom kwamen we niemand tegen. Stiekem hoopte ik op een normale zand weg terug. Eenmaal aangekomen bleek dat ook de situatie :) Het hotel bevond zich in de oude directeurwoning van de plantage. Hier zatten allemaal bejaarde duitsers met witte sokken in sandalen wat ongemakkelijk om zich heen te kijken. Zo te zien zat hier niemand die ook gedaan had wat wij de afgelopen uren gedaan hadden . Gestreken overhemden en afritsbroeken met nog bleke mensen er in knikten naar ons en wij gingen zitten. Lekker 1 liter bier opgedronken met Leonie en loempia's en een gebakje met rum en rozijnen gegeten. Helemaal chill daar tussen de nette fossieltjes. Met de buikvol weer op de fiets terug op het zelfde zandpad naar de weg, naar de haven, naar de boot en zo weer naar Paramaribo. Inmiddels is hier iedereen naar bed. Wij hebben net geprobeerd De Wereld draait door te kijken maar het internet was zo slecht dat we er maar mee gestopt zijn.

Morgen ga ik met school bezig en verder met mijn visum avontuur -_- wat mij ook al jaren van mijn leven gekost heeft qua gedoe. + veel geld. Ik geloof dat ik naar de..vreemdelingen..justitie dinges moet. Daar zal vast weer iemand moeten betalen zodat ik over 5 maand ofzo hoor dat het goed is dat ik afgelopen 5 maand hier was.

Verder ben ik vrijdag jarig :D Daarom gaan we donderdag op stap naar Havana ( schijnt leuk te zijn, dat is vast waar of het is het enige waar op donderdag wat te doen is hier). De dag er op ben ik de luckybirthdaybird die om 7:15 op stage mag zijn. Huh maar je loopt toch geen stage op vrijdag, hoor ik jou denken! Dat klopt maar na 3 keer het vriendelijke verzoek ontvangen te hebben of ik ook op de carnavals viering aanwezig ben op school, heb in gestemd. Tevens word er verwacht dat ik verkleed kom... Ik ga voor een "aangereden luipaard". Ik heb nog een jurk met luipaard print, teken een poezen snor en mijn brakke aura zorgd voor de rest. Ik ben beniewd of deze kater haar kinder haat dan nog kan verbloemen. Deze ochtend zal gevolgd worden door een zwembad dag en daarna gaan we met 10 studenten uit eten. 

Nou slaap lekker !<3